Sinema yıllar boyunca birçok sosyal, politik olaylara şahit olmuş ve bu olayların izini taşmaktadır. Her geçen bir yıl, sinemaya kendi yaşanmışlığından izler katar. Her bir yönetmen ve film; farklı hikayeler, yaşanmışlıklar ve duygular aktarır bizlere. Bu yazımda sizlere sinema tarihi için önemli olduğunu düşündüğüm 5 akımın Part 1 kısmını paylaşacağım.

  Şiirsel Gerçekçilik Akımı - Poetic Realism-  (1930-1939)

Şiirsel Gerçekçilik Akımı, Fransa’da ortaya çıkmış, şiirsellik ve gerçekçilik üzerine temellendirilen bir akımdır. Şiirsellik bu filmlerde mekanlar ve karakterler aracılığı ile anlatılır.
Jean Vigo 

Fransa’da bağımsız sinema çerçevesinde realistik ve şiirsel dilin gelişmesine katkıda olan en önemli yönetmenlerdendir. Ayrıca, Fransız Yeni Dalga Hareketine de öncül olmuştur.

 1-    L’Atalante (1934) 

2-    Taris, roi de l’eau (1931)

3- A propos de Nice (1930)

 

Jean Renoir

 Şiirsel Gerçekçilik Akımı'nın babası olarak nitelendirilen yönetmen ve ressamdır.
 
1-    The River (1951)

2-    Madame Bovary (1934)

3-    The Southerner (1945)

 

René Clair
Clair, yapımları mizah ve burlesque (Komedi filmlerinin ilk yıllarından sessiz sinemanın sonuna kadar gelişim gösteren çeşidi) ve fantezi ya da sürrealizm içerir. Sessiz filmler ve konuşan resimler ile ünlüdür.

1-    Paris qui dort (1924)

2-    Le Million (1931)

3-    Le Silence est d’or (1947)

 Fransız Yeni Dalgası (1959-1964)
Fransız Yeni Dalgası, 1950’lerin sonlarında ortaya çıkan bir Fransız sanat filmi hareketidir. Yeni Dalga yapımcıları genellikle, kurgu, görsel stil ve anlatım tekniği için yeni yaklaşımlardan ziyade, çağın sosyal ve politik ayaklanmalarına, sorunlarına dikkat çekmişlerdir. Filmlerde kullanılan temel gereç ironidir.
Fransız Yeni Dalgası’nın öncü yapımcıları:
 

Jean- Luc Godard 

Jean- Luc Godard, 3 Aralık 1990 doğumlu Fransız film yönetmeni ve yapımcısıdır. Godard’ın amaçlarından biri, realizm ’in film yapımının önemli bir parçası olmasıydı. Godard, geleneksel sinema tarafından yapılan realizm ‘in “asla gerçeklikle tam olarak aynı olmadığına ve sinemada sahte olması gerektiğine” inanıyordu. 

1-    Une Femme est Une Femme (1961)

2-    A bout de Souffle (1960)

3-    Le Mépris (1963)

4-    Alphaville (1965)

 

Éric Rohmer
Rohmer, İkinci Dünya Savaşı sonrası Fransız Yeni Dalga yönetmenlerinin sonuncusudur.

 
1-    True Heart Susie (1919)

2-    Pauline At The Beach (1983)

 François Truffaut
Truffaut, Fransız Yeni Dalgası’nın kurucularının başında geliyor.

 
1-    1-Les Quatre Cents Coups (1959)

2-    Shoot the Piano Player (1960)

3-     Jules et Jim (1962)

4-    La Peau douce (1964)
 
Jacques Rivette
Rivette’in çalışmaları doğaçlama ve uzun çalışma süreleri ile dikkat çekiyor. Uzun metraj çalışmasında bulunan ilk Fransız Yeni Dalga yönetmenidir.

 
1-    Céline and Julie Go Boating (1974)

2-    Out 1 (1971)

3-    La Belle Noiseuse (1991)

 İngiliz Yeni Dalgası -British New Wave (1958-1963)
İngiliz Yeni Dalgası, edebiyat, resim ve tiyatro ile yakın ilişkilere sahip bir akımdır. Bu akımın vurgu yaptığı asıl unsur, işçi sınıfının yaşamı. İngiliz Yeni Dalgası, Birleşik Krallıkt’aki yaşamın zorluklarını, sosyal ve realistik bir yaklaşımla gösterdi.
 

Tony Richardson

Tony Richardson, İngiliz film yapımcısı ve tiyatrocudur. Tom Jones filmi ile En İyi Yönetmen dalında Oscar’da ödül almıştır.
 
1-    Tom Jones (1963)

2-    A Taste of Honey (1961)

3-    Look Back in Anger (1959)

 
Karel Reisz
Reisz, İngiliz film yapımcısıdır. İkinci Dünya Savaşı sırasında İngiltere’de aktifti. İngiliz sinemasının yeni gerçekçiliğinin öncüllerindendir.

 
1-    Saturday Night and Sunday Morning (1960)

2-    Isadora (1968)

3-    The Gambler (1974)

 
Lindsay Anderson
İngiliz oyuncu, yönetmen ve tiyatrocu. Free Cinema akımının öncüllerindendir.

 
1-    O Lucky Man! (1973)

2-    Britannia Hospital (1982)

3-    This Sporting Life (1963)

 

Yeni Almanya Sineması- New German Cinema (1968-1982)
Yeni Alman Sineması, Batı Alman film endüstrisinin statükosuna meydan okumak için başlatılan bir akımdır. Nazi dönemi, Weimar dönemi olayları ve politik yüklü içeriklere sahip olan filmlerdir.
 
Rainer Werner

Yeni Alman Sinemasının önde gelen bir katalizörü olarak kabul edilir.

1-    Fox and His Friends (1975)

2-    Ali: Fear Eats the Soul (1974)

3-    The Marriage of Maria Braun (1978)

 
Margarethe von Trotta
Trotta, Yeni Alman Sinemasının “önde gelen gücü” olarak adlandırılır. Çalışmaları uluslararası ödüller kazanmıştır.

1-    Marianne and Juliane (1981)

2-    Rosa Luxemburg (1986)

3-    Rosenstrasse (2003)

 

Dogme 95 (1995-2005)
 
Dogme 95, geleneksel hikâye anlatımı ve performansa odaklanmayı amaçladı. Dogme 95, özel efektler ve dijital araçlar gibi teknolojiye bağımlılığa bir tepki olarak doğmuştur. Bağımsız film yönetmenleri bu akımdan güç kazandılar.
 
Lars -Von Trier
Lars-Von Trier, tartışmalı ve görsel açıdan kendi tarzını yaratmış bir Danimarkalı film yönetmenidir.

1-    Antichrist (2009)

2-    Melancholia (2011)

3-    Dogville (2003)

4-    Dancer in the Dark (2000)

 
Thomas Vinterberg
Tomas Vinterberg, Lars-Von Trier ile birlikte Dogma 95 hareketinin kurucularındandır.

 
1-    The Commune (2016)

2-    The Celebration (1998)

3-    Another Round (2020)