1.

Vaktâ ki (ne vakit ki) Âdem halk olundu (yaratıldı); Allah aşkı, niye kainatı halk ettiğini ve aşkı (Âdem'e) arz eyledi (anlattı).

2.

Âdem esmâyı (isimleri) öğrenince niçin halk olunduğunu, muhabbetle (sevgiyle) halk olunduğunu öğrendi ve aşka talip oldu.

3.

Şeytan'a aşk verilmedi. Aşk Âdem'e verildi.

4.

Âdem cennette idi, aşka talip olunca Allah buyurdu ki Âdem'e: "Aşk gözyaşıdır, mahzuniyyettir (kederdir), ağlamaktır. Ağlamak da (bir) zevktir, mahzûniyyet de (bir) neşedir.

5.

Fakat cenneti alâ (yüce) mahzûniyyet yeri değildir, ağlama yeri değildir. Çık cennetten dışarıya aşkı al, âşık ol." dedi.

6.

Yani Âdem Hristiyanların dediği gibi gadab-ı ilâhîye (Allah'ın öfkesine) uğrayıp da cennetten çıkarılmadı, aşka tâlip olduğundan çıkarıldı.

7.

Çünkü aşka ancak cennetin haricinde sahip olabilirdi zira ağlayacak, üzülecekti.

8.

Aşkın da kendinde olduğunu gördü, Âdem. Onun için aşka mâlik olmak (sahip olmak) için cenneti bir buğday tanesine sattı ve dışarı çıktı.

9.

Aşk ile halk olan mahlukât (yaratılanlar), aşk ile yaşadı ve aşk ile öldü. Öldü değil, oldu!

10.

Çünkü insanoğlu ölmez, olur; hayvan ölür. Ne mutlu aşka vâsıl olanlara (kavuşanlara) ve aşkta yaşayanlara!

 

Kaynakça

"https://defter-i-ussak.blogspot.com/2022/07/kainatin-yaradilisi-ve-insan-sohbet-20-kasim-1981.html" adresinden alıntılanmıştır.

 

Resimler

Kapak -  Gustave Dorê, 1861

1 - Sandro Boticelli

2 - Sebastian Cestero, Rose

3 - Vincent van Gogh

4 - Celine Symbiosis sayfasından alıntılanmıştır.

5 - Melchior d'Hondecoeter

6 - Renê Magritte

7- Ferdinand Hodler, The Reader, 1885

8- Gustave Dorê, 1861

9 - Claude Monet

10 - Paul Rubens