Serdar Ortaç'ın şarkılarının tekdüze olduğu söylemlerine karşı söylediği bu söz, söylendiği dönemde çok fazla yankı uyandırmıştı. Peki gerçekten beste yapılabilecek sadece 7 nota mı var? Mevcut müzik sisteminde özgün bir beste yapabilmek çok mu zor? Gelin bu sorulara birlikte cevap arayalım.

Sesin titreşim frekansına (sıklığına) hertz denilmektedir. Sesin kaynağı olan nesnenin birim zamandaki titreşim sıklığı arttıkça ses incelir ve hertz artar. Güncel müzik sistemi veya batı müziği olarak tabir edebileceğimiz sistemde belirli frekanslardaki seslere isimler verilmiş ve notalar bu şekilde meydana gelmiştir. Örneğin modern müziğin karar sesi olarak kabul edilen 4. oktavın la notası (A4) 440 hertzdir. Bu ses yani 4. oktavın la notası aynı zamanda telefonla birisini ararken duyduğumuz "düüüüüt" sesidir. 

Bu esaslarla 12 adet nota tespit edilmiştir. Bu notaları pesten tize doğru sıraladığımızda 12. notadan sonra gelen nota ile sıralamaya başladığımız nota isim olarak aynı nota olacaktır fakat artık bir üst oktavdayızdır. Önceki oktavdaki x notasının hertz değeri, sonraki oktavdaki x notasının hertz değerinin tam yarısıdır. Bu esaslarla 7 oktavın varlığı standart olarak kabul edilmiştir. Bu bilgilere göre bir oktav şu notaları içerir;

Do, Do Diyez (Re bemol), Re, Re Diyez (Mi bemol), Mi, Fa, Fa Diyez (Sol bemol), Sol, Sol Diyez (La Bemol), La, La Diyez (Si bemol), Si

Pesten tize gidilirken buradan sonra tekrar do notasından yeni bir oktav başlayacaktır. Yani bir beste yapmak için elimizde 7 değil 12 adet nota vardır.

Peki bir beste yaparken 12 notanın hepsini kullanabilir miyiz? Açıkçası bu mümkün olabilir zira müzik üretimi çok kişisel bir süreçtir. Fakat kural olarak bir beste yapılırken 5, 6, 7 veya 8 notadan oluşan belirli bir nota dizisindeki (gam) notalar kullanılır. Örneğin Pink Floyd'un efsanevi şarkısı Comfortably Numb, si minör gamında yazılmış bir şarkıdır. Si minör gamı 7 adet nota içerir. Yani kabaca diyebiliriz ki Pink Floyd, Comfortably Numb şarkısını 7 tane nota ile yapmıştır. Burada şuna değinmekte fayda var; Pink Floyd çok nevi şahsına münhasır bir grup olduğundan şarkıyı detaylıca incelediğimizde si minör gamının dışında kalan notaların kullanıldığına denk gelebiliriz. Fakat teoride bu şarkı si minör gamındaki yedi adet nota ile yapılması gereken bir şarkıdır. Eğer bir Pink Floyd değilseniz beste yaparken gam dışındaki notaları kullanmamaya özen gösterin. Unutmayın; gam dışındaki notaları Pink Floyd kullanırsa efsane olur, siz kullanırsanız patates olursunuz :)

Peki bu kadar dar bir alanda özgün bir eser vermek çok mu zor? Aslında değil. Şöyle açıklayalım, tıpkı Comfortably Numb gibi Avicii'nin Wake Me Up şarkısı da si minör gamında yazılmış bir şarkıdır. Fakat kimse Wake Me Up için Comfortably Numb çakması diyemez zira ikisi de apayrı özgün bestelerdir. Sonuç olarak bestede özgünlüğü sağlayan notalar veya notaların sayısı asla ama asla değildir. Özgünlük; sanatçının hayata bakış açısından, duygularından, acıları ve mutluluklarından, dinlemiş olduğu türlerden, zekasından, kullandığı enstrümanlardan, doğduğu topraktan, yediği ekmekten, içtiği sudan gelir. 

Sonuç olarak bu önerme kısmen doğrudur, bir beste yapabilmek için elinizde bazen yedi bile değil sadece beş nota vardır (bkz: pentatonic gamlar). Ama özgün bir eser üretmek için beş nota da yeterli olabilir.

Müzikle kalın!