Ortaya "Siyonist Müslümanlar" diye yeni bir kavram attığımın farkındayım ve bunun alışılagelmiş algının tam tersi bir iddia olduğu da ortada. Fakat makaleyi bitirince bana hak vereceksiniz. Bununla kalmayıp ileriki yıllarda ortaya attığım Siyonist Müslümanlar kavramının kabul görüp kullanılmaya başladığını da göreceksiniz.

Devletler düzeyinde ilişkiler birer menfaatler örgüsüdür. Aslında kadın-erkek ilişkisi dışındaki bütün ilişkiler böyledir. Fakat sosyal bir varlık olan insan, içinde uzun süre bulunduğu gruba bazen menfaati dışında da duygusal bağlar kurabiliyor.

Fakat devletler için aynı şeyi söyleyemeyiz. Her ne kadar devletlerde devamlılık olsa bile, iktidardaki parti ve kişiler sürekli değişmektedir. Bu da ikili ilişkilerin çıkar temeli dışına çıkmasına izin vermiyor.

Zaten devlet organizasyonunda duygusallığa yer yoktur. Zira devlet, insan gibi duyguları olan canlı bir organizma değildir.

Başarılı devletler söz konusu menfaatler örgüsünden en fazla istifade edenlerdir. Diplomasi temelde ülke çıkarlarını koruma adına yapılır. Diplomaside sonuç almayı başarmak ise kapasite meselesidir.

Bir devlet tarih, coğrafya, sosyoloji, bilim ve teknolojiye ne kadar hakim ise, diplomasi masasından aynı oranda karlı kalkar.

İyi diplomasi yürüten ülkeler hedefledikleri sonuçları deşifre bile etmezler. Düşman veya müttefiki olana kendi tezlerini kabul ettirdikten yıllar sonra, tezleri kabul eden ülke ne kadar büyük bir yenilgi aldığını ancak anlayabilir. Bazen ise bu bile gerçekleşmez. Yani sonuçlarını sonuna kadar yaşasa bile olup bitenden bir şey anlamazlar.

Şimdi gelelim Siyonist Müslümanlar kavramına.

İsrail devlet aklı anlaşılması çok zor diplomasi girişimlerinin sahibidir. Öyle ki ona karşı olan gücü bile kendi lehine kullanma kabiliyeti kazanmıştır.

Bu stratejik üstünlüğü olmazsa, dışarıdan geldiği, yabancısı olduğu coğrafyada, düşman denizi içinde bir avuç sayılabilecek birkaç milyon Yahudi'nin yaşaması kısa vade dışında pek muhtemel değildir.

İsrail içinde bulunduğu potansiyel düşman çemberini uzun yıllardır yakın coğrafyasında bulunan ve çoğunlukla 4 ayrı devlette yaşayan Kürtler üzerinden bir strateji geliştirip kırarak, Kürtlerden bir müttefik çıkarmaya çalışıyor.

Fakat bunun en büyük zorluğu, Kürtlerin Arap olmasalar bile İslam dinine olan bağlılıklarıdır. Tam da burada Siyonist Müslümanlar kavramı ortaya çıkıyor. İsrail kendisine karşı olan güçleri çıkarlarına alet etme başarısı gösteriyor.

Yaşadıkları ülkelerde farklı motivasyonlarla Kürtlere uygulanan baskılar onların aidiyet duygularını zayıflatmakla kalmıyor, İsrail'in içinde bulunduğu potansiyel düşman çemberini aşması için seküler bir yapı oluşmasına çanak tutuyor. Bu stratejisinin gerçekleşmesi sadece İsrail'e bağlı değil, Kürtleri dışlayıp sistemin dışında tutmaya çalışan Siyonist Müslümanlar olmasa, İsrail'in kurduğu oyun tek başına bir işe yaramaz.

İsrail devlet aklı yürüttüğü gizli strateji sayesinde kendisine karşı olan potansiyel Müslüman gücünü bölerken, onların enerjisini kendi içinde çatışmalara varan sorunlara harcamasına sebep olarak, kısa vadede kendisine bir tehdit olarak yönelmesine engel olurken, uzun vadede bulunduğu coğrafyada kendisine bir müttefik inşa ediyor.

Bunu yaparken aynı kültür havzasında yaşamalarına, dini aidiyetleri güçlü Müslüman olmalarına rağmen, sadece etnik köken farklılığı Kürtlüğe tutanarak bu stratejiyi adım adım ileriye taşıması, çok ama çok büyük bir devlet aklı ile müthiş bir diplomasi başarısıdır.

Kendini siyonizmin doğal düşmanı olarak kabul eden Müslümanları kendi çıkarlarına alet ederek onları Siyonist birer Müslümana dönüştüren İsrail devlet aklının önünde büyük bir saygıyla eğiliyorum.

İsrail'in Siyonist Müslüman stratejisi uluslararası ilişkilerde bir derse dönüştüğü zaman her şey olup bitmiş olacak.