Sergey Yesenin kestiği bileklerinden akan kana kalemini bandırıp son şiirini yazdıktan sonra Leningrad’da bir otel odasında kendini kalorifer borularına asıp intihar etmiştir. Şiirinde şöyle yazmıştır;

“Hoşça kal dostum benim, hoşça kal.
Can dostum, seninle dolu gönlüm.
Çok önceden belirlenen bu ayrılık,
Buluşmayı vaat ediyor ilerde bir gün.

Hoşça kal dostum benim hoşça kal, el sıkışmadan, konuşmadan, sarılamadan,
Hüzünlenme ve eğme kaşlarını, mutsuz,
Şu yaşamda yeni bir şey değil ki ölüm,
Ama yaşamak da yeni sayılmaz kuşkusuz.”

 

Yesenin’in ölümü üzerine fazlasıyla etkilenen büyük şair Vladimir Vladimiroviç Mayakovski, “Sergey Yesenin” adlı şiirinde şöyle seslenmiştir:

“Şu yaşamda en kolay iştir ölmek
Asıl güç olan
Yeni bir hayata
Başlamak”

 

Ama ne büyük bir trajedidir ki, Mayakovski de güç olanı başaramamış ve kafasına sıktığı tek bir kurşunla hayatına son vermiştir.

 

Uzun hayatlar bir anda son buluyor. Onlarca anı, hayal, kırgınlık. Geriye kalan borulardan sarkan soğuk bir beden. Unutmayalım dostlar. Hepimizin önünde şafaklar var. Ama hiçbiri renkli değil.

 

♆