Killing Eve yapımcısı olarak bildiğimiz Hulu ve BBC'nin ortak yapımı olan Normal People, İrlanda'nın Sligo adlı kasabasında liseye giden, var olduğumuz toplumda birbirinden farklı deneyimlere sahip iki genç bireyin arasındaki çalkantılı aşk hikayesini konu ediyor. İlk aşkın güzelliğini ve gaddarlığını mükemmel bir şekilde anlatan dizi, aslında Sally Rooney'nin aynı isimli kitabından uyarlama bir televizyon dizisi. Her biri ortalama yarım saat süren 12 bölümden oluşan romantik - dram dizisinin yönetmen koltuğunda ise Akademi Ödüllerine aday olarak gösterilmiş Lenny Abrahamsonve Hettie Macdonald oturuyor.
">Dizinin ilk sezonuna ait fragmanı görmek için buraya tıklayabilirsiniz.
Spoiler vermemeye dikkat ederek biraz karakterleri konuşalım. Dizinin ana karakterlerinden Marianne'i Daisy Edgar-Jones canlandırıyor. Marianne son sınıfta olan bir lise öğrencisi. Lise hayatına bir şekilde adapte olamamış ve var olan düzene karşı yönelik fikirlerini söylemekten asla çekinmeyen, bu yüzden akranları tarafından dışlanan entelektüel bir genç kız. Bir diğer ana karakter Connell ise Paul Mescal tarafından hayat buluyor. Marianne'nin aksine, sosyal bir hayatı olan, çevresindeki akranlarıyla uyumlu, başarılı bir öğrenci ve sporcu olan Connell, hislerinden asla emin olamayan bir genci canlandırsa da hikaye onun sevecenliğinin ve kendini ifade etme mücadelesinin yoğun bir şekilde üstünde duruyor. Söyleyebileceği önemli bir şey ve bunu söyleyebilme gücü var Connell'in. Başlarda bunun ne olduğunu bilmeyen ve bu gücü nasıl kullanacağıyla ilgili bir fikri olmayan fakat hiç durmadan o gücün arayışında yürüyen Connell, aslında birçok açıdan insan hayatının küçük bile olsa bir parçasıyla ilişkilendirilebilecek bir diğer karakter.
Diğer romantik senaryolardan onu ayıran özelliğinin çok iyi bildiğimiz, muhtemelen deneyimlediğimiz bir durumu, basitçe bir aşk hikayesini oldukça dürüst ve gerçekçi anlatmış olması. İki karakterde bir sezon boyunca kendi kişilikleriyle o kadar doğal ve dürüst bir şekilde evriliyorlar ki, hem hikayenin hem karakterlerinin ilişkisinin izleyicide güven yarattığını düşünüyorum. Aldıkları her kararın onları bir bireye dönüştürmelerine şahit oluyorsunuz. Göreceli olduğuna inandığım içten sevginin ne anlama gelebileceğine dair size bir fikir veriyor. Kırılmanın, savunmasızlığın ve nihayet affetmenin mümkün ve iyi olduğuna ikna ediyor. Karakterlerin birbirlerinin hayatlarına böylesine dokunduğuna şahit olduğumuz seride gerçek sevgiye giden yolda keşfetmenin doya doya yaşanması gerektiğini savunan enerjisi hem karakterlere hem de izleyiciye de bir ders veriyor.
Dizide psikolojik problemlere ve bozukluklara yer verildiği kadar aynı zamanda bununla birlikte ortaya çıkan önyargılara ve stigmalara da değinildiğini görüyoruz. Özellikle, cinsellikte ve yakın ilişkilerde onay kültürünün önemine ve bunun olması gereken yeni bir normal olduğuna dair de güçlü örneklemeler yapılmış.
Karantina günlerinde zaman ayırmaya değer bir dizi. İzlerken yaşayacakları her duyguyla izleyicinin kolayca empati yapabileceğine inanıyorum. Aşina olunan yakın ilişkilerin ve birey olma sancısının özgün bir biçimde yazıldığı ve ekranlara yansıtıldığı Normal People, umarım tüm izleyicilerine ve potansiyel izleyicilerine ilham verir. Dizinin içeriğiyle ve hayranlık uyandıran oyunculuklarıyla paralel giden tatlı ve dinlendiren soundtrack listesine de yer vermek isterim.
diziyi yarım bırakmıştım okuduktan sonra tekrar izleme istegim geldi açıyorum hemen, güzel yazı teşekkürler (: