Calvin Klein, Victoria’s Secret, La Perla, Blush, Intimissimi ve tabi ki Agent Provocateur... Bunların birdenbire ortaya çıktıklarını ve her nasılsa estetik kaygılarımızı yerle bir ettiğini düşünmüyorsunuz tabi ki. Ama ben yine de iç çamaşırlarının tarihini biraz aydınlatmak istiyorum.

Her fırsatta dayatılan “İlk insanlar bile yapraktan iç çamaşırı yapıyorlarmış ya!” düşüncesi yüzünden hepimizin bir ihtiyaç saydığı iç çamaşırlarının tarihine baktığımda, o kadar da ihtiyaca dayalı bir icat olmadığını fark ettim. İç çamaşırının kökleri, bilinene göre Antik Roma'ya dayanıyor. O dönemlerde subligaculum ismi verilen, çocuk bezini andıran, tek parçadan yapılmış ve çoğunlukla gladyatör ve atletlerde görebildiğimiz iç çamaşırına benzer fakat günümüz iç çamaşırı mantığına uymayan kıyafetler varmış. Bütün Antik Roma kadınlarında olmasa da göğüsleri büyük olan kadınlar bu subligaculum'un üzerine, göğüslerini bastırmak için strophium isimli bir bez daha bağlarlarmış. Bunun sebebi ise o dönemlerde büyük göğüsün kötü durduğunun düşünülmesi. Yani “mahrem”  mantığında değil, sadece dönemin güzellik dayatmasıyla alakalı şeylermiş bunlar. Ayrıca henüz çorap icat edilmemesine rağmen, jartiyer benzeri taşlı kemerler üretmişler ve bu kemerler iç çamaşırının doğmasıyla birlikte fetişist kültürü de beraberinde getirmiş. Aynı zamanda Antik Yunan'da da iç çamaşırı kendini bir şekilde göstermiş. İlk başlarda genel halk kadının kullanmadığı fakat sonralarda “Aa biz de giyelim!” diyecekleri, fahişelere özel zona isimli bir giysi üretmişler. Bu zonaların tek amacı vücudu güzel göstermek ve karşı cinsi ayartabilmeyi kolaylaştırmakmış. İç çamaşırlarındaki ilk büyük gelişme orta çağlarda kendini göstermiş. Subligaculumlar çoktan tarihe karışmış ve ortaya chemise denilen, geceliğe benzer bileklere kadar, uzun kollu ve oldukça bol, elbise benzeri bir giysi çıkmış. Bu elbiseler iç çamaşırı görevini görmüş. Bu gelişmenin sebebi ise subligaculum ve strophiumların yeterince rahat olmaması sanırım. Daha sonraları modanın gerçekten sıkı bir evreye girmesiyle, kıyafetler darlaşmaya başlamış. Bu nedenle dar elbiselerin altına chemiseleri giymenin anlamsız olduğunu düşünerek chemise benzeri fakat çok daha dar yine gecelik tarzında fakat bu sefer askılı ve kısa kollu elbiseler yapılmış. Yine Orta Çağ’da korse ve bustle denilen, kadınların eteklerinin arkasının kabarık görünmesi için metal ve kemikten oluşan bir kumaş icat edilmiş. Bustle eteklerin daha ön plana çıkması ve yerlerde sürünmemesi amacıyla bulunmuş. Dikkatinizi çekmek istiyorum, hala kimse günümüz iç çamaşırı mantığıyla bir şey giymiyor. Hatta iç çamaşırı giymiyorlar. Daha sonraları bustlea benzer farthingale olarak bilinen kabarık jüponlar ortaya çıkmış. Daha çok yüksek kesimde giyilen farthingalelerin ayrıca halk için daha ucuz versiyonları yapılmış. Erkekler ise içliğe benzer bir şey giyiyorlarmış. Kadınlar iç çamaşırı giymeye 1600'lerde başlamış. İtalyan kadınları ipek veya ketenden yapılan ipli şortlarla iç çamaşır boşluğunu doldurmuş. Kadın iç çamaşırının bu değişimindeki sebep ise erkeklerin giydikleri içlik benzeri şeyin çok rahat olduklarını düşünmeleriymiş. Böylece bu fikri çalmışlar. Yani o dönemde kadınlar, bu şortları, chemiseleri, korseleri ve kabarık jüponları üst üste giyiyormuş ve bunların tümü bir bütün olarak “iç çamaşırı” anlamını taşımaya başlamış. Yaklaşık 200 yıl sonra yani 1800'lerde, Avrupa bu şort iç çamaşırı mantığını benimsemiş ve farthingaleler altın dönemine girmiş. Bu dönemde ayrıca chemiselerin modası geçmiş -ya da ikiye ayrılmış-, onların yerine korse ve paçalı şortlar ortaya çıkmış. Ayrıca korseler ilk defa göğüsten kalçalara kadar uzamış. 1900'lerde chemise azalmaya başlamış, korselerin boyu kısalmış ve kumaşları değişmiş. 1920'lere kadar kadınlar chemise üstüne korse ve üstüne elbise kombinini uygulamış. 20'ler ve 30'lar arasında paçalı şortların boyu kısalmış. 40'ların sonuna doğru savaş nedeniyle zaten sıkıntıda olan kadınlar, daha fazla sıkıntıyı kaldıramamış ve korselerden vazgeçip hayatlarına sadece şortla devam etme kararı almışlar. Ayrıca bu dönemde, yine savaş nedeniyle olacak ki, sivri uçlu sütyenler yani bullet bra üretilmiş. 1950'lerde savaş bitişiyle modanın en abartılı ve çekincesiz döneminden iç çamaşırları da kazancını almış ve “seksi” kavramı sonunda kendini pin-up kızlarıyla bulmuş. İç çamaşırlarında devrim yaratan pin-up kızları eğlenceli ve gençlik dolu desenleri ortaya çıkarmış. Ayrıca savaş döneminde sır gibi saklanan feminenlik, bu dönemlerde yükselişe geçmiş. 1960'larda ise şuanki külot dediğimiz bikini modeller moda olmaya başlamış. 70'lerde dünyayı sallayacak tanga kesim bikinilerin yerini almış. 90'larda ise yeni bir devrim yaşanmış ve Calvin Klein kurulmuş. Calvin Klein'in iç çamaşırlarının kemer bölgesine markanın ismini yazmasıyla, bu bir statü olayına dönüşmüş ve günümüzde hala olduğu gibi pantolonların üstünden bile görünür hale gelmişler. 2000'lerde şekillendirici iç çamaşırları icat edilmiş ve belli bir kesim tarafından çok rağbet görmüş. Fakat 2000'lerdeki en önemli gelişme kesinlikle balina kuyruğu! Gözümüzü tek bakışta yakmayı başaran balina kuyruğu trendi, pantolonların arkasından tanganın arka kısmının gözükmesi ve balina kuyruğunu andıran bir görüntü vermesini temsil ediyor. [gallery size="full" ids="176555,176556,176558"] [caption id="attachment_176557" align="alignnone" width="750"] Balina Kuyruğu[/caption] Bugüne geldiğimizde ise, iç çamaşırı konusu özellikle kadınlar arasında çok tartışılır bir konu. Şu zamana kadar üretilmiş bütün iç çamaşırı türleri elimizde mevcut ve yenileri çıkmaya devam ediyor. Bazı kadınlar tam bir iç çamaşırı tutkunu olup her parçayı müthiş bir şekilde kombinlemeyi tercih ederken bazıları iç çamaşırının bir özgürlük kısıtlaması olduğunu düşünüp giymeyi reddediyor. Benim için ise mahrem mantığı altında veya sadece kadının/erkeğin seksi gözükmesi için iç çamaşırı giyme fikri ileri gidememiş ve gidemeyecek bir fikir. İnsanın öz iradesine bırakılmalı ve kesinlikle yargılanmaması gereken bir durum. [gallery columns="2" size="full" ids="176561,176560"] Ek olarak kesinliğinden emin olmadığım bilgileri de vermek istiyorum. Orta Çağ döneminde kadınların iç çamaşırı giymemesinin sebebinin özel bölgelerini şöminede yeterince ısınmayacağını düşünmeleriymiş. Farthingalelerin ise yapılış amacının feminenliği ortadan kaldırmak ve kadına erkeksi bir görünüş vermek olduğu söylenmekte. Yani iç çamaşırlarının aslında cinsiyet eşitliği adına ortaya çıktığını, farklılıkları kapatmaya ve bu sayede üstün cinsiyet fikrinin yok olması hedefiyle icat edildiği düşünülüyor. Pantaloon denilen adı üzerinde pantolon çeşidi bir kıyafet ortaya atılmış ve sebebinin kadınların bacaklarını erkeklerinki gibi göstermek olduğu söylenmiş. Bu bana göre yine seksüel eşitliğe dayalı bir hareket. İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra söylenene göre lüks modada New Look koleksiyonuyla devrim yaratan Christian Dior, iç çamaşırına da katkıda bulunmuş. Yaptığı elbiselerin altına diktiği jüponlar iç çamaşırı olarak giyilmeye başlamış. Özellikle mini eteğin moda olmasından sonra bir feminist isyanı baş göstermiş ve kadının cinsel nesne veya arzu malzemesi olmasına karşı çıkılmış. Fakat iç çamaşırı ve erotizm eski suç ortaklığına tabi ki de devam etmiş. Yani iç çamaşırının bu kısa tarihine baktığımda şunu görüyorum ki; başta söylediğim gibi bir ihtiyaçtan çok genel olarak güzellik ve rahatlık çerçevesinde gelişmiş bir temel. Adem ile Havva'nın incir yaprağı ütopiğinden çok uzakta gelişmiş iç çamaşırları, gizlenen şeyin daha çok arzu edildiğini gösteren büyük bir örnek. Hatta zamanında Hollywood'da sansür kavgaları en ateşli dönemindeyken, filmlerde iç çamaşırı kullanımının daha çok arzu verdiğini gören yetkililer “Bari çıplak olsunlar.” bile demişler. Ne kadar doğru bilemeyiz tabi. https://kadevos.com/blogs/ask-dr-deb/a-brief-history-of-underwear