S. Battal Aktaş'la birlikteyiz bugün. Kim olduğu, çıkmış iki eseri ve şiirin ona hissettirdiklerine geçerken, yazıda sıklıkla genç şairin kendi sözlerine yer vermek istedik. "1998 yılının soğuk Edirne'sinde dünyaya geldim. İlkokul, lise eğitimimi Edirne'de tamamladım. Şu anda Trakya Üniversitesi'nde Edebiyat bölümüne devam etmeye çalışıyorum. Ancak, yazmak, okumak tutkusuyla ve ailemin buna karşıtlığı çatışmasında iç sesimin peşinden koşarak, kendimi soyutlayabildiğim her yerde okuyup, yazmaya çalışıyorum." Şiir ile arasındaki muhabbeti de şöyle açıklıyor Aktaş: "Şiiri yazmaya çalışmak ile ilk olarak lise yıllarında fanzin çıkarmak için toplandığım arkadaşlarım sayesinde başladım ve şu anda kendi imkanlarımla yayımladığım iki kitabım bulunuyor. (Atpirin, Ceren Yayınları, Edirne ve Bir Hiçin Otopsisi, Hayal Yayınları, Kadıköy)"

"Şiir benim hem başlangıcım hem de sonumdur."

"Beni bunca savaşa sürükleyen de o, şehrin kıyısında beni bir nehrin kenarına uzanıp kırlangıçları düşündüren de o... Bazen şiiri tutuyorum; öpüyorum, kokluyorum. Ama bazen de içime sığmayan, bana yaşama imkanı vermeyen acılara karşı yenik düşmek zorunda kalıyorum. O zamanlarda kalemimi ceketimin saklı ceplerinden çıkarıp, kırlangıçlı ağaçlara asıyorum. Okuma tutkusuna bulandığım zamanlarda ise kendimi bir kumbaraya dönüştürüyorum, bitirdiğim her kitaptan sonra aklımda kalan bozuklukları içime atıyorum. Her insan kendinin kumbarasıdır aslında: Ressamlar çimenleri, bizi gözetleyen meyve ağaçlarını, kaldırımda yürüyen kadının uçuşan kıvırcık saçlarını kumbarasına atmamış olsaydı, taşlaşmış içimizle yaşamak zor olurdu." Kitaplar ve şiirleri hakkında ise şunları ekliyor genç şair: "Çürümüş banklarda delirenlere, bisikletine atlayıp hızla evleri odalarına kilitleyenlere, sokak hayvanlarına; içimin haykırışlarını, savaşımın ortasında delirip karaladığım acılarımın hepsi kitaplarımdaki şiirlerde duruyor, ve bu şiirleri yazdıkça, acımı ve savaşımı hissettikçe yaşadığımı, yaşamaya çalıştığımı hissediyorum, kısacası şiir ile birazcık da hissetmeye çalışan herkese bu şiirler." Sadeliği ve yoğunluğu bir arada sunarken, sanki uzun zamandır buralardaymış gibi hissettiriyor S. Battal Aktaş. Şairin Atpirin ve Bir Hiçin Otopsisi adlı eserleri Kitapyurdu, idefix ve D&R'dan da temin edilebilmekte. 17 Nisan'da, İzmir Kitap Fuarı'nda gerçekleşecek imza gününü de hatırlatalım ve dilerseniz, genç şairin birkaç şiiriyle devam edelim.

Ceset

metruk bir bakışta rastlaşmak istiyorum seninle metruğum ve ölmekten korkuyorum cesedimi sen bul kokuna sarılmak gibi bir laf dönüyor ağzımda ruhum zehir ruhum zemheri cesedimi sen bul hâlâ seni düşlüyorum beynimi kemiriyor gözlerin saçlarını koklamak istiyorum ve şimdi o güzel dudaklarına bir şiir çağırmak istiyorum gerçeklere tahammülüm yok ansızın çıkıp gel beraber kaybolalım sevgilim söylediğin her şeye inanmak istiyorum saçlarınla boğ beni cesedim senin olsun bir çocuk olmak istemiştim sana âşık olduğumda çünkü ufak bir çocuğun aşkına kim inanmaz ve karanlıkta herkes biraz daha âşıktır. ya da cesettir bir çizgi romanda

ve Acı

talih bana bir söz hatırlattı "ve ACI ŞİİRİ YARATTI!" bilemiyorum kimde kabuklarım inanın bana ben sevgiden yapıldım ama acıdan yanayım

Niye

acım yerinde olsa bile tüm arzularımı kaybettim ağustos böcekleri ve cesetler tüm anlamını yitirdi artık ölüler için sessiz olmak kimse için bir şey ifade etmiyor şehvetli bir konuşmanın sonunda kendime bakıyorum beyaz bayrağı kendi içimde arıyorum rastlantılarla birlikte bir gece yanıma gelmeni istiyorum beyazlarla örtülü bir gemi içinde sirk hayvanları gece ile örtülü güneş içinde binlerce umut saklı göğsümden çekiliyorum kötü koktuğum için toprak beni istiyor kurtulduğum acılar bensiz rahat durmuyor bir köprüye çıktım boş boş bakıp düşündüm tek gerçeğin yaşanılamayan çıplak hayatlar olduğunu anladım sordum sonra kendime o zaman bu yaşanılan hayatlar niye

Yaban Gülü

çarmıha gerilmiş ellerinde yabani bir gül ile bekliyor beni ruhum bir taşraya götürüyorum ruhumu ve nefes alıp veren bedenimi dünyada bir gül döndürüyorum öylece