Eve Dönüş: Annabelle 3 (2019)

Eve Dönüş: Annabelle 3 (2019)
  • 0
    0
    0
    0
  • Annabelle, The Conjuring evreninin artık herkes tarafından tanınan lanetli bebeği. New Line Cinema’nın aynı adlı serisinin üçüncü filmi ve serinin son halkası. Çok özel bir korku türü olarak karşımıza çıkmasa da ürkütücü, gergin bir film ve ayrıca filmin 80’li yıllara yoğunlaşıp korkuyu karşımıza o biçimde çıkarması da hedefini tutturmaya yönelik bir yapım. Fakat Annabelle, The Conjuring’in çok uzağında bir film olarak bizlere sunuluyor. Annabelle'nin yönetmenlik koltuğunda Gary Dauberman oturuyor. Filmin ana oyuncu kadrosunda Mckenna Grace (Judy Warren), Madison Iseman (Mary Ellen), Katie Sarife (Daniela) ve hepimizin çok yakından tanıdığı Vera Farmiga (Lorraine Warren) ve Patrick Wilson (Ed Warren) bulunuyor. Senaristliğini James Wan'ın yaptığı filmin The Conjuring ile ortak bir bağı bile bulunuyor. Aynı ana karakterler (Warren çifti) bir lanete karşı savaşıyor ve şeytan tarafından saldırıya uğrayan masum ailelere yardım eli uzatıyor. Filmden bahsetmek gerekirse, The Conjuring’de de bizimle olan Lorraine ve Ed Warren demonoloji ile yakından ilgilenen bir ikiliWarren çiftinin evlerinde lanetli denebilecek eşyaların olduğu adeta bir müzeyi andıran odaları bulunuyor. Odaya onların dışında birilerinin girmesi yasak. Ayrıca Annabelle bu odanın içinde bulunan camla kaplı bir vitrine yerleştiriliyor ve vitrin bir rahip tarafından kutsanıyor. Çiftin evde olmadıkları bir sırada, kızları Judy’ye bakıcılık yapan genç Mary Ellen’nin okul arkadaşı Daniela’nın merakı yüzünden Annabelle serbest kalıyor. Annabelle’in odadaki diğer kötü ruhları harekete geçirmesiyle şeytani ruhların hedefi Warrenlar’ın kızı, Judy ve Daniela oluyor. The Conjuring, 2013 yılında gösterime sunuldu ve film serisi olarak devam etti. En büyük özelliği, korku unsurunu seyircinin gözüne sokmamak, vermek istediği mesajı direkt değil yavaş yavaş hissettirmek, belli belirsiz karanlık ortamlarda ortaya çıkarmakyani korkuyu ‘sergilemekten’ çok ‘hissettirmekten’ kaynaklanıyordu. The Conjuring bunu çok başarılı bir şekilde yapmış; sürekli göz önünde olan iblisler yerine, daha çok karanlıkta duyulan sesler, nereden geldiği beli olmayan dokunuşlar ve karanlıkta sadece oyuncuların yüzlerindeki dehşet ifadeleriyle korkunçluğunu tahmin edebildiğimiz şeytani varlıklarla korkuyu izleyenlerin zirvede hissetmesine yardımcı olmuştu. Fakat Annabelle'de, daha çok şeytani varlığın yani Annabelle’in yarattığı bazı hayaletleri ara ara görüyoruz ancak yönetmen bunları sürekli gözler önüne sermek yerine bazen kendiliğinden hareket eden nesnelerle, Annabelle’in yardımıyla her an canlanabileceğini düşündüğümüz lanetli oyuncaklarla güzel bir tekinsiz hava kurmayı başarıyor.  
    Ayrıca Annabelle, açılışı The Conjuring'in başlangıç sahnesinin kaldığı yerden yapıyor ve izlerken tedirginlik oradan itibaren başlıyor hatta filmi izlerken kolayca tahminler yapabiliyorsunuz. Fakat filmde olan oyuncular bazı sahnelerde akıcılığı sağlayamadığı için filmin sonu gelmiyor ve gözler olayların odak noktası olan Warren çiftini arıyor.  Şeytani varlıklarla boğuşan insanlar her zaman rahiplerin yani kilisenin yardımına ihtiyaç duyarlar. Bu filmde de, başta da Judy’nin son anda kaptığı haç sahnesi olmak üzere bu eğilim kendini sık sık gösteriyor. Annabelle sadece biraz tedirgin olmak, ürkmek isteyen herkesin bir tercihi olur hatta filmi ilk defa izleyenler “Ne izledim ben?” diyerek filmde birkaç anlamsızlık bile bulabilir. Filmin geneli ürkütüyor ve gergin bir ortam oluşturuyor fakat karşımıza etkili bir final çıkarmıyor. Altyazı olarak demonolojiden bahsetmek gerekirse, şeytana ve onun iblislerine ait bilgilerin çalışılmasıdır. Bu ilim söz konusu olduğunda, kutsal kitaplardaki tanımlamalar ve uyarılarla yola çıkılır. Çünkü şeytan kavramı 4 kitapla birlikte başlamıştır. Bundan öncesi ise, doğa güçleri, tanrı ve tanrıçalar dönemlerinde farklı isimlerin ve enerjilerin kol gezdiği, kadim inanış dizinlerinde aranmalıdır. Eskinin çoklu tanrılarından bazılarının adları da şeytan biliminde yer alır. Bu büyü branşı, varlıklar üzerine çalışılıp sınıflandırılması esasına dayanır. Şeytanların güçlerinin kullanımı ve bu güçlerin yeri geldiğinde nasıl sınırlandırılacağı ile ilgilenir. Onların doğal özellikleri, nitelik ve sembolleri, nasıl bağlanacakları, türemeleri üzerinde çalışılır. İnsana karşı olarak programlanmış varlıklarla anlaşma yapılması esastır, böylece güçlerinin yönlendirilmesini sağlayan bir dal olarak da kullanıldığı olmuştur. Kaynakça: 1

    Yorumlar (0)

    Bu gönderi için henüz bir yorum yapılmamış.

    Yorum Bırakın

    Yorum yapmak için üye girişi yapmalısınız. Üye girişi yapmak için buraya tıklayınız.