1997 yapımı bir Harmony Korine filmi olan Gummo, postmodern anlatımı sebebiyle izleyenlerde rahatsızlık uyandıran bir etkiye sahip olmuştur. Korine filmde gerçekte olmayan bir Amerikan kasabasını (Xeina) ele almış ve kasabada afetten sonra yaşanan çöküntüyle beraber ortaya çıkan gerek ahlaki gerekse moral olarak buhranı, sosyal ve bireysel ilişkileri ve karışık duygulanımları bizlere aktarmıştır. Bildiğimiz üzere toplumları bir arada tutan şey, toplumların ortak değerleri ve hedefleridir. Bireyler, doğuştan itibaren kendini gerçekleştirebileceği sosyal bir ortama dahil olur. Fakat Xeina, bireylerin içine dahil olabileceği sosyal bir platform olmaktan ziyade onları gittikçe yalnızlaştıran, kendilerine yabancılaştıran, nihil ve çökmüş bir karaktere sahiptir. Bu bakımdan Xeina, büyüsü bozulmuş bir dünya¹ tasavvurunu bize yansıtır. "Xeina, Ohio. Xeina, Ohio. Birkaç yıl önce buraya bir kasırga vurdu. Dört bir yanda insanları öldürdü. Köpekler öldü. Kediler öldü. Evler ortadan ikiye ayrıldı... Ve ağaçlardan sarkan bir sürü kolye görmek mümkündü... Oliver çatısında bir bacak buldu. Birçok insanın babası öldü, bu muazzam kasırga tarafından öldürüldü. Gökyüzüne uçan bir kız gördüm... Komşum şu evin içinde öldü. Arazi motosikleti ve üç teker sürerdi... Ölmeden önce, babamın şeker hastalığı kötüye gidiyordu." Korine bu bağlamda bizlere Amerikan rüyasının ve muhteşemliğinin eleştirisini sunar. Amerika, bilindiği üzere, müstesnalık algısına sahiptir. Bu müstesnalık algısı sivil din² ile ilişkilidir. Amerikan sivil dinin liberal versiyonu; insan hakları, adalet, silahsızlanma gibi seküler maddeleri içerir. Muhafazakar versiyonu ise ABD'nin seçilmişlik temasıdır. Müstesnalık algısına geri dönecek olursak, Amerika'yı diğer toplumlardan farklı kılan şeyin, Tanrı krallığını yeryüzünde kurabilmek için gerekli siyasi kurumları üretip tüm dünyaya yayıyor oluşu olduğunu söyleyebiliriz. Bu siyasi kurumlar, Amerikan tarzı demokrasi ve serbest piyasa ekonomisidir. Batı liberalizminin komünizm karşısındaki zaferi, Amerikan tipi demokrasinin yayılması ve serbest piyasa ekonomisinin hala geçerli tek model oluşu, Amerikan müstesnalığını oluşturur. Fakat Gummo alışılagelen Amerikan anlatısını bozar ve kasırga döngüsü içinde bizlere yıkıcılığın boyutlarını aktarır. Büyüsü bozulmuş bir kasabada bu durumdan etkilenen en temel şey, elbette o kasabanın bireyleridir. Korine, Xeina'da yaşayan bireylerin tasvirini bizlere en sarsıcı şekilde sunar. Gummo'da öne çıkan karakterler olarak ergenlik çağındaki gençler ele alınıyor olsa da bu gençler, alışık olduğumuz Hollywood tarzının dışında; iyi, dürüst ve güvenilir olanın güzellemesinin yapılmadığı bir şekilde ele alınmıştır. Aksine, bir Çin restoranına satmak için kedi avlayan gençler, kazanılan parayla da bir arkadaşının zeka özürlü kız kardeşiyle beraber olmayı arzu eden ve yaşları on beşi geçmeyen çocuklar, güzelliğin vücutta olduğunu benimseyen ve bunun uğruna büyümesi için meme uçlarına bant takan genç kızlar, boş tuvaletlerde akordeon çalan ve üst geçitlerde vakit öldüren tavşan kulaklı çocuk konu edinilmiştir. Karakterler arasında akışı sağlayan herhangi bir bağ olmamasına rağmen filmin, çöküşü ve avareliği anlatan postmodern yorumu itibariyle, izlemesi hem dehşet verici hem de hayrete düşüren bir etkiye sahiptir. Ek not: Kedi sevenler, izlemek için iki kere düşünsün.. Dipnot: ¹Büyüsü Bozulmuş Dünyayı Büyülemek: George Ritzer. ²Ulus Olmanın Kutsal Temeli Sivil Din: Kemal Ataman.