Rushmore Dağı, kuşkusuz Amerika’nın en önemli sembollerinden biri. Güney Dakota eyaletinin güneyinde bulunan bu dağ, Amerika için oldukça büyük bir önem arz ediyor. Çünkü dağın Black Hills adı verilen kayalıklarında dört farklı Amerika Birleşik Devletleri başkanının yüzü bulunuyor. Dağa oyulmuş olan bu yüzler, Amerika için birer ikon haline gelmiş George Washington, Thomas Jefferson, Abraham Lincoln ve Theodore Roosevelt’e ait.
Yapımına 1927 yılında Amerikalı heykeltıraş Gutzon Borglum’un önderliğinde başlanan anıt, tam 14 yıl sonra tamamlandı. Anıtın yapımı esnasında ortalama 400 işçi çalıştı. Oldukça tehlikeli koşullar altında çalışan bu işçiler, toplam 450.000 ton ağırlığındaki bu dört başkanın yüzlerini, yaklaşık 18 metre yüksekliğe ulaştırdı. Anıtın orijinal tasarımında Borglum, başkanları bellerine kadar göstermek istiyordu. Ancak fon yetersizliği dolayısıyla başkanların yüzleri tamamlandıktan sonra proje durduruldu. Böylece dağda sadece dört başkanın yüzü kaldı.
Rushmore Dağı’nın ismi New Yorklu avukat Charles E. Rushmore’dan esinlenilerek koyulmuş. 1884 yılında Black Hill bölgesine maden iddialarını araştırmak için giden Charles Rushmore, bölgenin hemen yanındaki dağın ismini sorduğunda oradaki yerel halk, dağın bir ismi olmadığını söyledi. Bunun üzerine avukat, o zamandan sonra dağa Rushmore Tepesi denilmesine karar verdi. Daha sonra dağın ismi Rushmore Dağı olarak kabul gördü.
1920 yılına gelindiğinde ise Güney Dakota eyaletinin tarihçisi Doane Robinson, Black Hills bölgesini turistik bir yere dönüştürmek istedi. Bu amaçla bölgede The Needles adı verilen birkaç büyük doğal granit sütunu Batı’nın tarihi kahramanlarına dönüştürme fikrini ortaya attı. Robinson, fikrinin merkezi olarak da Sioux şefi Maȟpíya Lúta’yı seçti. 1924 yılında ise Robinson, heykeltıraş Borglum ile irtibat kurdu. Borglum, Danimarka kökenli Amerikalı bir heykeltıraştı ve o sıralarda Georgia’da bulunan Taş Dağı’na Konfederasyon Genel Başkanı Robert E. Lee’nin siluetini oymakla meşguldü. Ancak Borglum, bazı anlaşmazlıklar sonucu bu projeden ayrılmayı düşünüyordu. Robinson ile görüşen Borglum, ona Güney Dakota’daki projenin George Washington ve Abraham Lincoln’u içermesini önerdi. Borglum’a göre bu önemli iki tarihi karakter, halk tarafından oldukça fazla ilgi görürdü. Borglum daha sonra bu iki eski başkana Amerika’nın gelişimine olan katkılarından dolayı Thomas Jefferson ve Theodore Roosevelt’i de ekleyecekti.
1937’de Susan B. Anthony’nin de anıtta yer alması kararı alındı. Ancak o sıralarda dört başkanın yüzleri dağa oyuluyordu ve federal fonların bu işlemlere harcanması daha uygun görüldü. Böylece Susan B. Anthony’nin yüzü, diğer dört figürün yanında yer alamadı.
1925 yılınan Ağustos ayında Borglum, bölgeyi ikinci kez ziyaret etti. Tasarlanan proje için bir yer aramaktaydı. Sonunda Borglum, Rushmore Dağı’nı proje için en uygun yer olarak belirledi. Borglum’un bu kararı yerel halk tarafından hoş karşılanmadı. Özellikle çevreci kesim projenin doğal manzarayı bozacağını düşünüyorlardı. Halk ve çevrecilere göre Rushmore Dağı, doğanın bir harikasıydı ve dağı oyma fikri oldukça yanlıştı. Ancak Doane Robinson, Rapid City Belediye Başkanı John Boland ve Senatör Peter Norbeck, halk ile aynı fikirde değillerdi. Bunun üzerine bu üç kişi projenin maliyetini ayarlamak için çalışmalara başladı.
O dönemin Amerikan Başkanı Calvin Coolidge, Black Hills bölgesini ziyarete geldiğinde Borglum onu ikna etmek için hazır bekliyordu. Uzun uğraşlar sonucunda heykeltıraş, başkanı 10 Ağustos 1927’de Rushmore Dağı’nda resmi bir konuşma yapmaya ikna etti. Başkanın konuşmasından yaklaşık iki ay sonra ise anıt için çalışmalar başladı. 1929 yılında Coolidge, başkanlığının son günlerinde anıt için tam 250.000 dolar tahsis edilmesine karar verdi. Aynı yıl Coolidge, projenin denetlenmesi adına Rushmore Ulusal Anıt Komisyonu’nun kurulmasında da büyük rol oynadı. Kurulan komisyonun başkanlığına ise John Boland getirildi. Bu durum Doana Robinson’u büyük hayal kırıklığına uğrattı.
Dört başkanın Rushmore Dağı’na oyulması kolay bir iş değildi. Borglum bu işlem için geleneksel matkap ve keski takımlarının yanı sıra dinamit ve pnömatik çekiçler de kullandı. Bunun sebebi yüzlerin dağa oyulması için geleneksel yöntemlerin pek yeterli olmamasıydı. Malum kayalar oldukça ağır ve büyüktü. Yaklaşık 400 işçi Rushmore Dağı’na dört başkanın yüzünü oymak için canla başla çalıştı. 450.000 ton ağırlıktaki kayalarla çalışmak oldukça tehlikeliydi ve o dönemlerde iş güvenliği için pek fazla çalışma yapılmıyordu. Ancak şans eseri anıtın yapımı esnasında can kaybı yaşanmadı.
4 Temmuz 1930 yılında ise anıtın ilk yüzü George Washington, büyük bir törenle dağdaki yerini aldı. Anıtın ikinci yüzü ise Thomas Jefferson oldu. 1936’da Jefferson için düzenlenen açılış töreninde Amerika’nın en uzun süreli başkanı Franklin D. Roosevelt de katıldı. Üçüncü olarak ise Abraham Lincoln, 1937 yılında Rushmore Dağı’ndaki anıta dahil edildi. Anıtın üçüncü başkanı da büyük bir açılışla karşılandı. Son başkan Theodore Roosevelt ise 1939 yılında anıttaki yerini aldı. Aradan iki yıl geçtikten sonra heykeltıraş Gutzon Borglum hayata gözlerini yumdu. Ancak anıt daha tamamlanmamıştı. Bunun üzerine Borglum’un oğlu Lincoln babasının işini devraldı. Lincoln’un anıtın ufak tefek ayrıntılarını tamamlaması gerekiyordu. 1941 yılının Ekim ayında ise Lincoln babasının başlatmış olduğu işi tamamladı ve Rushmore Anıtı büyük bir seremoniyle açıldı. O tarihten itibaren de anıt, Amerika’nın en önemli simgelerinden biri haline geldi. Öyle ki anıt için Demokrasi’nin Mihrabı tabiri kullanılmaya başlandı. Günümüzde bile anıt, binlerce turistin uğrak yerlerinden biri.
Yapımına 1927 yılında Amerikalı heykeltıraş Gutzon Borglum’un önderliğinde başlanan anıt, tam 14 yıl sonra tamamlandı. Anıtın yapımı esnasında ortalama 400 işçi çalıştı. Oldukça tehlikeli koşullar altında çalışan bu işçiler, toplam 450.000 ton ağırlığındaki bu dört başkanın yüzlerini, yaklaşık 18 metre yüksekliğe ulaştırdı. Anıtın orijinal tasarımında Borglum, başkanları bellerine kadar göstermek istiyordu. Ancak fon yetersizliği dolayısıyla başkanların yüzleri tamamlandıktan sonra proje durduruldu. Böylece dağda sadece dört başkanın yüzü kaldı.
Rushmore Dağı’nın ismi New Yorklu avukat Charles E. Rushmore’dan esinlenilerek koyulmuş. 1884 yılında Black Hill bölgesine maden iddialarını araştırmak için giden Charles Rushmore, bölgenin hemen yanındaki dağın ismini sorduğunda oradaki yerel halk, dağın bir ismi olmadığını söyledi. Bunun üzerine avukat, o zamandan sonra dağa Rushmore Tepesi denilmesine karar verdi. Daha sonra dağın ismi Rushmore Dağı olarak kabul gördü.
1920 yılına gelindiğinde ise Güney Dakota eyaletinin tarihçisi Doane Robinson, Black Hills bölgesini turistik bir yere dönüştürmek istedi. Bu amaçla bölgede The Needles adı verilen birkaç büyük doğal granit sütunu Batı’nın tarihi kahramanlarına dönüştürme fikrini ortaya attı. Robinson, fikrinin merkezi olarak da Sioux şefi Maȟpíya Lúta’yı seçti. 1924 yılında ise Robinson, heykeltıraş Borglum ile irtibat kurdu. Borglum, Danimarka kökenli Amerikalı bir heykeltıraştı ve o sıralarda Georgia’da bulunan Taş Dağı’na Konfederasyon Genel Başkanı Robert E. Lee’nin siluetini oymakla meşguldü. Ancak Borglum, bazı anlaşmazlıklar sonucu bu projeden ayrılmayı düşünüyordu. Robinson ile görüşen Borglum, ona Güney Dakota’daki projenin George Washington ve Abraham Lincoln’u içermesini önerdi. Borglum’a göre bu önemli iki tarihi karakter, halk tarafından oldukça fazla ilgi görürdü. Borglum daha sonra bu iki eski başkana Amerika’nın gelişimine olan katkılarından dolayı Thomas Jefferson ve Theodore Roosevelt’i de ekleyecekti.
1937’de Susan B. Anthony’nin de anıtta yer alması kararı alındı. Ancak o sıralarda dört başkanın yüzleri dağa oyuluyordu ve federal fonların bu işlemlere harcanması daha uygun görüldü. Böylece Susan B. Anthony’nin yüzü, diğer dört figürün yanında yer alamadı.
1925 yılınan Ağustos ayında Borglum, bölgeyi ikinci kez ziyaret etti. Tasarlanan proje için bir yer aramaktaydı. Sonunda Borglum, Rushmore Dağı’nı proje için en uygun yer olarak belirledi. Borglum’un bu kararı yerel halk tarafından hoş karşılanmadı. Özellikle çevreci kesim projenin doğal manzarayı bozacağını düşünüyorlardı. Halk ve çevrecilere göre Rushmore Dağı, doğanın bir harikasıydı ve dağı oyma fikri oldukça yanlıştı. Ancak Doane Robinson, Rapid City Belediye Başkanı John Boland ve Senatör Peter Norbeck, halk ile aynı fikirde değillerdi. Bunun üzerine bu üç kişi projenin maliyetini ayarlamak için çalışmalara başladı.
O dönemin Amerikan Başkanı Calvin Coolidge, Black Hills bölgesini ziyarete geldiğinde Borglum onu ikna etmek için hazır bekliyordu. Uzun uğraşlar sonucunda heykeltıraş, başkanı 10 Ağustos 1927’de Rushmore Dağı’nda resmi bir konuşma yapmaya ikna etti. Başkanın konuşmasından yaklaşık iki ay sonra ise anıt için çalışmalar başladı. 1929 yılında Coolidge, başkanlığının son günlerinde anıt için tam 250.000 dolar tahsis edilmesine karar verdi. Aynı yıl Coolidge, projenin denetlenmesi adına Rushmore Ulusal Anıt Komisyonu’nun kurulmasında da büyük rol oynadı. Kurulan komisyonun başkanlığına ise John Boland getirildi. Bu durum Doana Robinson’u büyük hayal kırıklığına uğrattı.
Dört başkanın Rushmore Dağı’na oyulması kolay bir iş değildi. Borglum bu işlem için geleneksel matkap ve keski takımlarının yanı sıra dinamit ve pnömatik çekiçler de kullandı. Bunun sebebi yüzlerin dağa oyulması için geleneksel yöntemlerin pek yeterli olmamasıydı. Malum kayalar oldukça ağır ve büyüktü. Yaklaşık 400 işçi Rushmore Dağı’na dört başkanın yüzünü oymak için canla başla çalıştı. 450.000 ton ağırlıktaki kayalarla çalışmak oldukça tehlikeliydi ve o dönemlerde iş güvenliği için pek fazla çalışma yapılmıyordu. Ancak şans eseri anıtın yapımı esnasında can kaybı yaşanmadı.
4 Temmuz 1930 yılında ise anıtın ilk yüzü George Washington, büyük bir törenle dağdaki yerini aldı. Anıtın ikinci yüzü ise Thomas Jefferson oldu. 1936’da Jefferson için düzenlenen açılış töreninde Amerika’nın en uzun süreli başkanı Franklin D. Roosevelt de katıldı. Üçüncü olarak ise Abraham Lincoln, 1937 yılında Rushmore Dağı’ndaki anıta dahil edildi. Anıtın üçüncü başkanı da büyük bir açılışla karşılandı. Son başkan Theodore Roosevelt ise 1939 yılında anıttaki yerini aldı. Aradan iki yıl geçtikten sonra heykeltıraş Gutzon Borglum hayata gözlerini yumdu. Ancak anıt daha tamamlanmamıştı. Bunun üzerine Borglum’un oğlu Lincoln babasının işini devraldı. Lincoln’un anıtın ufak tefek ayrıntılarını tamamlaması gerekiyordu. 1941 yılının Ekim ayında ise Lincoln babasının başlatmış olduğu işi tamamladı ve Rushmore Anıtı büyük bir seremoniyle açıldı. O tarihten itibaren de anıt, Amerika’nın en önemli simgelerinden biri haline geldi. Öyle ki anıt için Demokrasi’nin Mihrabı tabiri kullanılmaya başlandı. Günümüzde bile anıt, binlerce turistin uğrak yerlerinden biri.
Yorum Bırakın