Amerikalı şarkı ve söz yazarı Shannon Wright 2017'de "Division" albümünü piyasaya sürdü. Sanatçının 11.stüdyo albümü olan "Division" belki de kendisinin en başarılı albümü. Gelin şarkı şarkı giderek inceleyelim.
1. Division
Albümün açılış parçası. Aslında ilk bölümüyle albümün havasını belirliyor. Distorted bas ve elektro gitar "dreamy" synth'lerle birleşince dünya dışı bir efekt yaratıyor. Sanatçının boğuk vokalleri, enstrümanlarla çok iyi bir uyum sağlıyor.
2. The Thirst
Şarkının başındaki synth çalışması ve piyano bu albümün başarısının sadece küçük bir bölümü. Bunlarla inanılmaz bir atmosfer yakalayan sanatçıya, bateride de Raphaël Séguinier eşlik ediyor. Yine boğuk ve hafif distorted vokallerini kullanan Wright, burada çok güzel bir de "vocal mixing" örneği gösteriyor. Ayrıca sanatçının yine shoegaze'den ilham aldığını duyabiliyoruz.
3. Wayward
Albümün 3.şarkısında yine Shannon Wright'ın başarılı piyano çalışmalarını duyabiliyoruz. Albümün biraz daha deneysel bölümüne düşen bu şarkının ortasında yükselen synth'ler dinleyicinin dikkatini şarkıya iyice çekiyor ve sondaki piyano solosu da gayet başarılı.
4. Accidental
Geldik albümün en deneysel şarkısına. Şarkıda değişik bir perküsyon deneyen sanatçının sesi bu sefer daha net. Bu şarkı bana kalırsa albümün en zayıf şarkısı. Herhangi bir gelişme veya "built-up" tam bulunmuyor. Kendini tekrarlıyor da diyebiliriz.
5. Seemingly
Bu şarkıda yine sanatçının synth'lerle arasının ne kadar iyi olduğunu görüyoruz. Bu şarkıyla birlikte albümün biraz daha "dreampop" yönüne kaydığını duyabiliyoruz. Şarkı, enstrümantal olarak çok minimalist ama yine de başarılı. Bir nevi geçiş şarkısı.
6. Soft Noise
Albümün en uzun şarkısında Shannon Wright'ın aynı zamanda ne kadar iyi bir piyanist olduğunu görüyoruz. Yine şarkının büyük bir bölümünde minimalist bir yaklaşım kullanan sanatçı, şarkının "breakdown"u için muhteşem bir zemin hazırlıyor ve çok iyi bir şekilde şarkıyı bitiriyor. Albümün en iyi şarkısı olmak için The Thirst'le yarışabilir.
7. Iodine
Bu şarkıda en fazla dikkatimi çeken şey, bol reverb ve delay efektli gitar riff'i. Yine detaylı bir şarkı yazımına sahip şarkıda enstrüman bolluğunu hissedebiliyorunuz. Wright'ın vokalleri bir daha bağımlılık yapıcı derecede güzel.
8. Lighthouse (Drag Us In)
Albümün son şarkısında Shannon Wright'ın piyano yetenekleri tescilleniyor. Bu sefer şarkı boyunca çaldığı piyano ballad'ı büyüleyici. Özellikle şarkının son kısmında piyanoyla yaptığı üçlemeler ve şarkının kopma noktası sizi tamamen başka bir dünyaya sürüklüyor. Çok iyi bir albüm çıkış şarkısı.
Toplamda 33 dakika süren "Division" çoğunlukla başarılı bir albüm. Ortalarında (özellikle Accidental) biraz tempo kaybetse de bir bütün olarak baktığımızda çoklu-enstrümantalist (gitar, klavye, piyano, bateri, vokal) Shannon Wright muhteşem bir iş çıkarmış. Dreampop/shoegaze türünde diyebileceğimiz bu albüm belki de türünün en iyi örneklerinden biri. 9/10.
1. Division
Albümün açılış parçası. Aslında ilk bölümüyle albümün havasını belirliyor. Distorted bas ve elektro gitar "dreamy" synth'lerle birleşince dünya dışı bir efekt yaratıyor. Sanatçının boğuk vokalleri, enstrümanlarla çok iyi bir uyum sağlıyor.
2. The Thirst
Şarkının başındaki synth çalışması ve piyano bu albümün başarısının sadece küçük bir bölümü. Bunlarla inanılmaz bir atmosfer yakalayan sanatçıya, bateride de Raphaël Séguinier eşlik ediyor. Yine boğuk ve hafif distorted vokallerini kullanan Wright, burada çok güzel bir de "vocal mixing" örneği gösteriyor. Ayrıca sanatçının yine shoegaze'den ilham aldığını duyabiliyoruz.
3. Wayward
Albümün 3.şarkısında yine Shannon Wright'ın başarılı piyano çalışmalarını duyabiliyoruz. Albümün biraz daha deneysel bölümüne düşen bu şarkının ortasında yükselen synth'ler dinleyicinin dikkatini şarkıya iyice çekiyor ve sondaki piyano solosu da gayet başarılı.
4. Accidental
Geldik albümün en deneysel şarkısına. Şarkıda değişik bir perküsyon deneyen sanatçının sesi bu sefer daha net. Bu şarkı bana kalırsa albümün en zayıf şarkısı. Herhangi bir gelişme veya "built-up" tam bulunmuyor. Kendini tekrarlıyor da diyebiliriz.
5. Seemingly
Bu şarkıda yine sanatçının synth'lerle arasının ne kadar iyi olduğunu görüyoruz. Bu şarkıyla birlikte albümün biraz daha "dreampop" yönüne kaydığını duyabiliyoruz. Şarkı, enstrümantal olarak çok minimalist ama yine de başarılı. Bir nevi geçiş şarkısı.
6. Soft Noise
Albümün en uzun şarkısında Shannon Wright'ın aynı zamanda ne kadar iyi bir piyanist olduğunu görüyoruz. Yine şarkının büyük bir bölümünde minimalist bir yaklaşım kullanan sanatçı, şarkının "breakdown"u için muhteşem bir zemin hazırlıyor ve çok iyi bir şekilde şarkıyı bitiriyor. Albümün en iyi şarkısı olmak için The Thirst'le yarışabilir.
7. Iodine
Bu şarkıda en fazla dikkatimi çeken şey, bol reverb ve delay efektli gitar riff'i. Yine detaylı bir şarkı yazımına sahip şarkıda enstrüman bolluğunu hissedebiliyorunuz. Wright'ın vokalleri bir daha bağımlılık yapıcı derecede güzel.
8. Lighthouse (Drag Us In)
Albümün son şarkısında Shannon Wright'ın piyano yetenekleri tescilleniyor. Bu sefer şarkı boyunca çaldığı piyano ballad'ı büyüleyici. Özellikle şarkının son kısmında piyanoyla yaptığı üçlemeler ve şarkının kopma noktası sizi tamamen başka bir dünyaya sürüklüyor. Çok iyi bir albüm çıkış şarkısı.
Toplamda 33 dakika süren "Division" çoğunlukla başarılı bir albüm. Ortalarında (özellikle Accidental) biraz tempo kaybetse de bir bütün olarak baktığımızda çoklu-enstrümantalist (gitar, klavye, piyano, bateri, vokal) Shannon Wright muhteşem bir iş çıkarmış. Dreampop/shoegaze türünde diyebileceğimiz bu albüm belki de türünün en iyi örneklerinden biri. 9/10.
Yorum Bırakın