2010'ların son demlerini yaşıyoruz. Bu geçen son 10 yılda, çizgi roman evreninde de birçok gelişme yaşandı. Birbirinden güzel ve ilginç birçok çizgi roman ortaya çıktı. Ben de son 10 yılda ortaya çıkan en iyi çizgi romanları toparlamaya çalıştım.
Bu on yılda, DC bize Dark Knight üzerinde iki zıt ama çok kişisel anılar verdi. Hayal kırıklığı yaratan New 52 deneyi sırasında Scott Snyder ve Greg Capullo, Batman'ın Gotham City'deki yerine odaklanan bir hikaye sunmak için hayatın tehlikeleri ve ebeveynlik hakkındaki korkularını topladılar. Evet, serinin sorduğu soruyla dalga geçmek kolay: "Gotham nedir?” ancak bu soru tüm koşuyu körükledi ve Batman'ın mitolarına yeni ve cesur kavramlar getirdi. Kapak tarafında, Tom King, sanatçıların katil listesiyle (Mikel Janin, Joëlle Jones, Clay Mann ve daha fazlası dahil olmak üzere) çalışarak, evliliğini Bruce'un içine bakan dokunaklı bir masal için ilham kaynağı olarak kullandı ve sadece mutluluk fikrinin ona nasıl meydan okuyabileceğini araştırdı. Çizgi roman kalp kırıcı derecede güzel ki bazı eksiklikleri görmezden gelmeyi kolaylaştırıyorlar. Batman 80 yaşında bir karakter ve yine de kendine has haline getirmeyi başardılar.
Birçok insan bu on yılda süper kahraman evrenleri yaratmaya çalıştı. Bazıları bu konuda diğerlerinden daha iyiydi, ancak işler sadece Jeff Lemire ve Dean Ormston için kolay görünüyordu. Mayıs 2016 itibariyle, Black Hammer diye bir şey yoktu. Burada on yılın sonunda, ana başlığın dört cildi, çoklu spin-off çizgi romanları ve hatta Justice League ile bir cross-over şirket ekibi var. Bunu nasıl yaptılar? Süper kahraman çizgi romanlarındaki en büyüleyici cevapsız sorulardan birine dalarak elbette. ("Karakterler süreklilikten silindikten sonra nereye gider?"), türün en önemli dinamiklerinden (kentsel ve kırsal, çocukluk ve yetişkinlik) bazılarını oynamak ve her biri benzersiz kalırken farklı bir süper kahraman tarihi çağını çağrıştıran bir karakter dizisi yaratmak. Bunların arasında, uzun süredir kayıp olan babası için yapılan arama, bu on yılın süper kahraman enerjisini mükemmel bir şekilde kanalize eden Lucy Weber vardı. Sonunda aradığını bulduğunda, gerçek kahramanın kim olduğu ve Lemire'in bu dünyada kaç hikaye anlattığı belli oldu. İşte Black Hammer'ın sırrı: Başından beri bir özgün hikaye.
Felsefi kavram olan being-toward-death'in (ölüme doğru ilerlemek) daha güzel bir yorumu oldu mu? Belki de bir çizgi roman tartışmak için Martin Heidegger'i çağırmak garip geliyor, ama Daytripper her türlü çizgiyi bulanıklaştırıyor: Baba ve oğul, fantezi ve gerçeklik, yaşam ve ölüm. Her konu, yazar Brás de Oliva Domingos hayatında bir anı hikayesini anlatıyor. Her bölüm aynı zamanda Brás'ın ölümüyle de sona eriyor, ancak sonraki konular önceki ölüm hariç her ne varsa detayını korumak için. Gerçekten hayata dair bir şeyler yakalamak ve hatta öğrenmek istiyorsanız Güngezgini’ni, sadece çizgi roman tutkunlarına değil, tüm okurlara tavsiye ediyorum. Türkçe’sini veya orijinal dilindeki basımı çizgi roman dükkanlarında kolaylıkla bulabilirsiniz. Ele aldığı konular ve işleme bakımında son 10 yılın en iyi çizgi romanlardan biri oldu. Konuyla alakalı yazımızı okumak isterseniz de buyrun: Hayatta Gerçekten Var Olmak: Güngezgini.
Hawkeye.. Kendince en iyisi değil mi? Kendi başına, belki de Clint Barton en büyük Avenger değil, fakat Matt Fraction, David Aja ve Matt Hollingsworth'un yetenekleri ile bu argümana karşı koymak imkansız. Son 10 yılda birçok çizgi roman çıktı fakat Hawkeye'deki anlatımın ne kadar akıllı, komik ve gerçekten iç açıcı olduğunu tahmin edebileceğini sanmıyorum. Hem süper kahraman olmaya çalışarak hem de ailesine iyi bir eş ve baba olma yolundaki hikayesi gerçekten bu son 10 yılda çıkan en iyi çizgi romanlardan biri oldu.
Immortal Hulk hikayesinin basit bir mantığı vardır: Bruce Banner öldürülürse eğer sadece ölümsüz "Hulk" olarak şafakta yükselir ve hikaye devam eder. Al Ewing ve Joe Bennett'in oluşturduğu psikolojik korku ve kozmik korku ile son yılların en çok okunan çizgi romanlarından biri oldu. Ayrıca Banner, tüm şeytanların altındaki şeytanın dünyaya doğru ilerlemesi ve bu evrendeki tüm yaşamı ve bir sonraki yaşamı yok etmesi için bir elçi olabilir, böylece sonunda nefretiyle karanlıkta yalnız kalabilir. Hulk'ı korku temasıyla birleştirmek çizgi roman evrenine gerçekten yeni bir bakış açısı getirdi.
Geçtiğimiz on yılın çizgi roman yolculuğunu Saga çok iyi temsil etti. Romeo ve Juliet'in Star Wars ile tanışması olarak tanımlanabilen bu çizgi roman Amerika'da çok fazla kendinden söz ettirdi. Niçin? Eh, Saga, orta alanda amatörce olup olmadıklarına bakılmaksızın, arkadaşlarınıza ve ailenize ya da gerçekten herkese verebileceğiniz bir hikayeye sahiptir. Erişilebilirlik bir yana, aynı zamanda yetenekli yazar Brian K. Vaughan ve sanatçı Fiona Staples da bu başarının en önemli etkenleri. Saga‘nın bana göre en güzel yanı, ne kadar çılgınca şeyler olup bitse de ayakları yere basan, gerçekçi tutumu. Evet, kafası yerinde monitör olan bir prens, kolları olmayan dev örümcek bir kadın kelle avcısı, roket ağacı gibi şeylerle karşılaşsak bile, her şeye bir sebep bulabilmiş, sıra dışı atmosferinin ayaklarını yere basar hale getirmiş.
Yazar Dan Slott, sanatçı Michael Allred ve renkçi Laura Allred tarafından yaratılan Silver Surfer, 2010'ların en çok ses getiren yapımlarından biri oldu. Beyaz perdede başarılı bir Silver Surfer anlatımı olmadı. Fakat çizgi romanda bu tam tersi durumda. Çizgi romanın başarılı olmasının sebeplerinden birii karakterle bağ kurabiliyor olabilmemiz. Çizgi romanı okurken, yaşanan fantastik hikayelere rağmen kendinden bir şeyler bulabiliyorsunuz.
Bana göre son 10 yıla en çok damgasını vuran çizgi romanlar bu şekilde. Size göre bu listeye girmeyi hak eden ya da bunun bu listede ne işi var dediğiniz çizgi romanlar var mı? Buyurun yorumlarda tartışalım!
THE BATMAN (DC)
Bu on yılda, DC bize Dark Knight üzerinde iki zıt ama çok kişisel anılar verdi. Hayal kırıklığı yaratan New 52 deneyi sırasında Scott Snyder ve Greg Capullo, Batman'ın Gotham City'deki yerine odaklanan bir hikaye sunmak için hayatın tehlikeleri ve ebeveynlik hakkındaki korkularını topladılar. Evet, serinin sorduğu soruyla dalga geçmek kolay: "Gotham nedir?” ancak bu soru tüm koşuyu körükledi ve Batman'ın mitolarına yeni ve cesur kavramlar getirdi. Kapak tarafında, Tom King, sanatçıların katil listesiyle (Mikel Janin, Joëlle Jones, Clay Mann ve daha fazlası dahil olmak üzere) çalışarak, evliliğini Bruce'un içine bakan dokunaklı bir masal için ilham kaynağı olarak kullandı ve sadece mutluluk fikrinin ona nasıl meydan okuyabileceğini araştırdı. Çizgi roman kalp kırıcı derecede güzel ki bazı eksiklikleri görmezden gelmeyi kolaylaştırıyorlar. Batman 80 yaşında bir karakter ve yine de kendine has haline getirmeyi başardılar.
BLACK HAMMER (DARK HORSE)
Birçok insan bu on yılda süper kahraman evrenleri yaratmaya çalıştı. Bazıları bu konuda diğerlerinden daha iyiydi, ancak işler sadece Jeff Lemire ve Dean Ormston için kolay görünüyordu. Mayıs 2016 itibariyle, Black Hammer diye bir şey yoktu. Burada on yılın sonunda, ana başlığın dört cildi, çoklu spin-off çizgi romanları ve hatta Justice League ile bir cross-over şirket ekibi var. Bunu nasıl yaptılar? Süper kahraman çizgi romanlarındaki en büyüleyici cevapsız sorulardan birine dalarak elbette. ("Karakterler süreklilikten silindikten sonra nereye gider?"), türün en önemli dinamiklerinden (kentsel ve kırsal, çocukluk ve yetişkinlik) bazılarını oynamak ve her biri benzersiz kalırken farklı bir süper kahraman tarihi çağını çağrıştıran bir karakter dizisi yaratmak. Bunların arasında, uzun süredir kayıp olan babası için yapılan arama, bu on yılın süper kahraman enerjisini mükemmel bir şekilde kanalize eden Lucy Weber vardı. Sonunda aradığını bulduğunda, gerçek kahramanın kim olduğu ve Lemire'in bu dünyada kaç hikaye anlattığı belli oldu. İşte Black Hammer'ın sırrı: Başından beri bir özgün hikaye.
DAYTRIPPER - GÜNGEZGİNİ (DC/VERTIGO)
Felsefi kavram olan being-toward-death'in (ölüme doğru ilerlemek) daha güzel bir yorumu oldu mu? Belki de bir çizgi roman tartışmak için Martin Heidegger'i çağırmak garip geliyor, ama Daytripper her türlü çizgiyi bulanıklaştırıyor: Baba ve oğul, fantezi ve gerçeklik, yaşam ve ölüm. Her konu, yazar Brás de Oliva Domingos hayatında bir anı hikayesini anlatıyor. Her bölüm aynı zamanda Brás'ın ölümüyle de sona eriyor, ancak sonraki konular önceki ölüm hariç her ne varsa detayını korumak için. Gerçekten hayata dair bir şeyler yakalamak ve hatta öğrenmek istiyorsanız Güngezgini’ni, sadece çizgi roman tutkunlarına değil, tüm okurlara tavsiye ediyorum. Türkçe’sini veya orijinal dilindeki basımı çizgi roman dükkanlarında kolaylıkla bulabilirsiniz. Ele aldığı konular ve işleme bakımında son 10 yılın en iyi çizgi romanlardan biri oldu. Konuyla alakalı yazımızı okumak isterseniz de buyrun: Hayatta Gerçekten Var Olmak: Güngezgini.
HAWKEYE (MARVEL)
Hawkeye.. Kendince en iyisi değil mi? Kendi başına, belki de Clint Barton en büyük Avenger değil, fakat Matt Fraction, David Aja ve Matt Hollingsworth'un yetenekleri ile bu argümana karşı koymak imkansız. Son 10 yılda birçok çizgi roman çıktı fakat Hawkeye'deki anlatımın ne kadar akıllı, komik ve gerçekten iç açıcı olduğunu tahmin edebileceğini sanmıyorum. Hem süper kahraman olmaya çalışarak hem de ailesine iyi bir eş ve baba olma yolundaki hikayesi gerçekten bu son 10 yılda çıkan en iyi çizgi romanlardan biri oldu.
IMMORTAL HULK (MARVEL)
Immortal Hulk hikayesinin basit bir mantığı vardır: Bruce Banner öldürülürse eğer sadece ölümsüz "Hulk" olarak şafakta yükselir ve hikaye devam eder. Al Ewing ve Joe Bennett'in oluşturduğu psikolojik korku ve kozmik korku ile son yılların en çok okunan çizgi romanlarından biri oldu. Ayrıca Banner, tüm şeytanların altındaki şeytanın dünyaya doğru ilerlemesi ve bu evrendeki tüm yaşamı ve bir sonraki yaşamı yok etmesi için bir elçi olabilir, böylece sonunda nefretiyle karanlıkta yalnız kalabilir. Hulk'ı korku temasıyla birleştirmek çizgi roman evrenine gerçekten yeni bir bakış açısı getirdi.
SAGA (IMAGE)
Geçtiğimiz on yılın çizgi roman yolculuğunu Saga çok iyi temsil etti. Romeo ve Juliet'in Star Wars ile tanışması olarak tanımlanabilen bu çizgi roman Amerika'da çok fazla kendinden söz ettirdi. Niçin? Eh, Saga, orta alanda amatörce olup olmadıklarına bakılmaksızın, arkadaşlarınıza ve ailenize ya da gerçekten herkese verebileceğiniz bir hikayeye sahiptir. Erişilebilirlik bir yana, aynı zamanda yetenekli yazar Brian K. Vaughan ve sanatçı Fiona Staples da bu başarının en önemli etkenleri. Saga‘nın bana göre en güzel yanı, ne kadar çılgınca şeyler olup bitse de ayakları yere basan, gerçekçi tutumu. Evet, kafası yerinde monitör olan bir prens, kolları olmayan dev örümcek bir kadın kelle avcısı, roket ağacı gibi şeylerle karşılaşsak bile, her şeye bir sebep bulabilmiş, sıra dışı atmosferinin ayaklarını yere basar hale getirmiş.
SILVER SURFER (MARVEL)
Yazar Dan Slott, sanatçı Michael Allred ve renkçi Laura Allred tarafından yaratılan Silver Surfer, 2010'ların en çok ses getiren yapımlarından biri oldu. Beyaz perdede başarılı bir Silver Surfer anlatımı olmadı. Fakat çizgi romanda bu tam tersi durumda. Çizgi romanın başarılı olmasının sebeplerinden birii karakterle bağ kurabiliyor olabilmemiz. Çizgi romanı okurken, yaşanan fantastik hikayelere rağmen kendinden bir şeyler bulabiliyorsunuz.
Bana göre son 10 yıla en çok damgasını vuran çizgi romanlar bu şekilde. Size göre bu listeye girmeyi hak eden ya da bunun bu listede ne işi var dediğiniz çizgi romanlar var mı? Buyurun yorumlarda tartışalım!
Yorum Bırakın